Handel długami pożyczkowymi czyli fałsz w samej swej istocie

Handel długami pożyczkowymi czyli fałsz w samej swej istocie

1. Handel lichwiarskimi długami pożyczkowymi pod pozorem handlu długami ubezpieczeniowymi.

Rzeczą normalną wśród ludzi jest niedotrzymywanie umów. Oczywiście, niedotrzymywanie umów wynika co najmniej z dwóch grup przyczyn, albo z własnej woli dłużników albo wynika niemożliwości ich spłaty, a zatem z winy co najmniej jednej ze stron umowy albo bez winy kogokolwiek.

Oprócz celowych zaniechań spłat zadłużenia przez dłużników występują też wypadki losowe, dotykające albo samych dłużników, takie jak utrata zdolności fizycznych do zarobkowania celem spłaty długów, czyli choroby a czasami trwała, tak jak śmierć dłużników, wreszcie pożary towarów lub obiektów, powodzie, gradobicia, zaginięcia lub zatonięcia towaru w drodze, które uniemożliwiają spłaty długów. Wreszcie, zaległości czy zaprzestanie spłat długów może być spowodowane przyczynami powstałymi w skali całego kraju, czy wręcz regionu świata, ogólnoustrojowymi, takimi jak plajta gospodarcza państwa z powodu klęsk żywiołowych, zmian cywilizacyjnych (technicznych), wreszcie trwającej lub przegranej wojny, domowej lub napaści sąsiedzkiej.

Wciąż pozostaje jednak społeczna potrzeba realnego jak i instytucjonalnego rozwiązywania problemu długów z nieudanych gospodarczo umów, w tym zwłaszcza nieudanych transakcji finansowych, takich jak niespłacone pożyczki gotówkowe czy kredyty długoterminowe.

Wobec istnienia zatorów płatniczych powstała zatem potrzeba handlu długami, a zatem potrzeba specjalizacji finansistów w grupę, zwaną handlarzami długów.

Handlarz długami jest to potrzebna społecznie funkcja wśród finansistów, podobnie jak syndyk masy upadłości, który zajmuje się poszukiwaniem przedsiębiorcy, albo sam staje się przedsiębiorcą, który będzie zdolny do dalszego poprowadzenia upadłego przedsiębiorstwa, może to być także funkcja nie tylko dopuszczalna społecznie, czy społecznie pożyteczna, ale nawet godziwa.

Ideą obrotu wierzytelnościami w Polsce na początku transformacji ustrojowej lat 80 tych XX wieku było zlikwidowanie zatorów płatniczych między dużymi przedsiębiorstwami państwowymi, przeważnie liderami w branżach energetycznych, czy produkcyjnych, aby umożliwić płynność finansową całym sektorom gospodarki.

Marginalnym celem uruchomienia w/w rynku obrotu wierzytelnościami był rynek drobnych długów gotówkowych w obrocie bankowym, wynikających z niespłaconych drobnych pożyczek gotowkowych przez najbiedniejsze grupy ludności.

2. Czy istniała kiedykolwiek sprawiedliwość na rynku handlu długami pożyczkowymi?

Mimo spodziewanego pożytku Narodu w postaci szybszego czasowo udostępnienia przez banki ludności najuboższej najprostszych dóbr i usług poprzez możliwość otrzymania pożyczek gotówkowych, pojawia się konieczność odzyskania przez banki zaległych pożyczek z innych, niż dobrowolna spłata pieniężna rat pożyczkowo – odsetkowych w formie windykacji pieniędzy, lub dóbr materialnych dłużników.

Banki zajmują się głównie obrotem pieniężnym czyli pozyskiwaniem pieniędzy w formie udzielania lokat pieniężnych oraz udzielaniem pieniędzy w formie pożyczek i kredytów.

Mimo dokonywania przez banki zabezpieczeń prawnych i finansowych na wypadek zaprzestania spłat pożyczek czy kredytów, banki nie specjalizują się w windykowaniu w/w zaległości pieniężnych, lecz odstępują możliwości windykacji w/w zaległości z w/w pożyczek czy kredytów handlarzom długów pożyczkowych.

Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka jest istotą prawa, skutkiem czego windykacja w/w zaległości w spłacie pożyczek przez handlarzy długów pożyczkowych od najbiedniejszych grup ludności nie może dokonywać się bezprawnie czyli z naruszeniem istoty przyrodzonej i niezbywalnej godności ludzkiej.

Naród po to powołuje do istnienia państwo, aby w sposób zorganizowany, profesjonalny i uczciwy strzegło prawa czyli przyrodzonej i niezbywalnej godności ludzkiej we wszelkich dziedzinach życia ludzkiego, w tym także aby strzegło  przyrodzonej i niezbywalnej godności najbiedniejszych grup ludności będących dłużnikami długów pożyczkowych przed agresją handlarzy długów pożyczkowych.

Na państwie spoczywają obowiązki prawnego czyli sprawiedliwego uregulowania rynku handlu długami z pożyczek chwilówkowych, w tym obowiązki realnej i zarazem stałej ochrony przyrodzonej i niezbywalnej godności najbiedniejszych grup ludności będących dłużnikami długów pożyczkowych przed możliwymi nadużyciami prawnymi, w tym także materialnymi jak i psychicznymi ze strony  handlarzy długów pożyczkowych.

3. Przerażający brak nadzoru państwowego nad rynkiem handlu długami  pożyczkowymi (chwilówkowymi)

Panuje bezprawny rozrost lichwy w handlu długami chwilówkowymi

Podstawowym winowajcą bezprawnego rozrostu lichwy w handlu długami chwilówkowymi jest państwo demokratyczne, które sprzeniewierza się realizacji rzekomej umowy powiernictwa zawartej z Narodem.

Wbrew obowiązkom wobec Narodu, przyjętym przez państwo występujące w roli konstytuanty, a potwierdzonym przez konstytuantę w najwyższym akcie prawa państwowego czyli w konstytucji z 1997 r., państwo nie zapewnia ludziom najuboższym dostępu do przychodów z wykonywania robót publicznych, czyli  mimo wyrażania przez ludzi woli pracy – państwo uniemożliwia ludziom podejmowanie pracy celem pozyskiwania przez nich wynagrodzenia na godziwe utrzymanie swojej egzystencji materialnej.[1]

Przez sprzeniewierzenie się państwa Narodowi w/w umowie powiernictwa w postaci bezprawnego zaniechania podejmowania wysiłków w celu organizacji robót publicznych czyli bezprawnego uchylania się państwa od zapewniania ludziom najuboższym miejsc pracy i źródeł przychodów państwo w postaci robót publicznych, państwo pozbawia bezprawnie najmniejszych przedsiębiorców zleceń na realizację robót publicznych, przez w/w zaniechanie doprowadza do upadłości przedsiębiorstwa najmniejsze, a tym samym – doprowadza do bezrobocia pracowników takich mikro i małych przedsiębiorstw, odbiera też perspektywy życia młodym małżeństwom, które pragną nabycia drobnego wyposażenia swojego gospodarstwa domowego za choćby minimalne wynagrodzenia w najmniejszych polskich przedsiębiorstwach, wypłaca emerytom głodowe emerytury potrącane bezprawnie o podatek dochodowy.

Przez bezprawne zerwanie przez państwo umowy powiernictwa polegające na zaniechaniu organizowania robót publicznych, państwo jest winne wpadania najuboższych i najliczniejszych rzecz Polaków w ręce lichwiarzy drobnych pożyczek gotówkowych, a następnie skazuje ich na żer handlarzy długami.

Państwo popełnia też przestępstwa zaniechania ustawowego przeciwdziałania przemocy wywieranej przez handlarzy długami pożyczkowymi w stosunku do osób zadłużonych pożyczkami chwilówkowymi.

4. Skutki uzależnienia demagogów demokratycznych od światowych koncernów finansowych na polskim rynku handlu długami z lichwy chwilówkowej

Skutkiem wieloletniej polityki bankowej kolejnych rządów warszawskich, polski rynek pożyczek gotówkowych dla ludności, obsługiwany przez dziesiątki lat przez państwowe banki uniwersalne oraz przez banki spółdzielcze został oddany ustawowo w całości w ręce pozabankowej lichwy gotówkowej.

Kolejne rządy demokratyczne po układzie okrągłostołowym w 1989 r. świadomie zburzyły konstytucyjną i ustawową -prawną, a jej skutkiem, finansową równowagę między w/w grupami społecznymi poprzez bezprawne uprzywilejowanie banków i producentów kosztem najbiedniejszych warstw społecznych,  a potem dalsze uprzywilejowanie banków nawet w stosunku do producentów, skutkiem czego postępuje lawinowo maksymalizacja zysków banków kosztem producentów a przede wszystkim najbiedniejszych warstw Narodu.

Po całkowitym uwolnieniu przez państwo w ciągu ostatnich 25 lat, prawnych warunków prowadzenia usług pożyczkowych przez parabanki dochodzi ustawicznie do brutalnego wyzysku pożyczkobiorców przez banki za pośrednictwem parabanków.

Otóż banki przejęły w/w rynek pożyczkowy przez lichwiarskie parabanki, które nie są objęte zakazem uprawiania lichwy tak, jak banki, wykorzystując parabanki jako stręczycieli lichwy oraz jako narzędzia prawne do uprawiania lichwy w stosunku do najuboższych warstw Narodu.

Lichwiarze chwilówkowi ciągną coraz większą lichwę z najbiedniejszych warstw ludności polskiej. Otóż zakładane przez banki parabanki stosują wobec pożyczkobiorców poza-pożyczkowe instrumenty finansowe służące im do obejścia zakazu prawnego uprawiania lichwy.

Agendy bankowe czyli parabanki, w razie jakiejkolwiek zwłoki pożyczkobiorców w spłacie pożyczek lub innych instrumentów lichwiarskich, handlują zadłużonymi klientami jak niewolnikami z handlarzami dłużników, którzy dopuszczają się kolejnych przestępstw finansowych w stosunku do w/w dłużników.

5. Gigantyczny rozrost rynku handlarzy lichwiarskimi pożyczkami chwilówkowymi

Drugim, znacznie dotkliwszym narzędziem manipulacji finansowej najuboższymi Polakami niż lichwa pożyczkami gotówkowymi jest obrót wierzytelnościami między lichwiarzami a handlarzami długów zwana handlem zaległą lichwą z tytułu pożyczek chwilówkowych.

Wieloletnia i świadoma usłużność instytucji państwowych wobec światowych instytucji finansowych spowodowała zarówno wykreowanie, na niespotykaną skalę, warunków prawnych dla handlu przez banki dłużnikami zaległych pożyczek gotówkowych jak i niesamowicie powiększającą się liczbę handlarzy dłużnikami instytucji bankowych.

Działające na zlecenie światowych instytucji finansowych państwo umożliwiło prawnie zarówno zbudowanie w Polsce przez światowe instytucje finansowe rynku lichwiarskiego w obszarze pożyczek gotówkowych jak i rynku handlarzy dłużnikami pożyczek gotówkowych.

Światowe instytucje finansowe w ten sposób opanowały, z pominięciem celowo łatwych do ominięcia zakazów uprawiania lichwy przez banki, lichwiarski rynek pożyczek gotówkowych, ale także drugi obieg finansowy dłużnikami zaległych pożyczek gotówkowych, uprawiając kolejną lichwę w stosunku do tej części dłużników pożyczek gotówkowych, którzy nie potrafią terminowo spłacać lichwy chwilówkowej.

6.  Zniewalanie najuboższych Polaków przez handlarzy lichwiarskimi pożyczkami chwilówkowymi

Dłużnicy będący przedmiotem handlu przez handlarzy długami chwilówkowymi znajdują się na samym dnie piekła finansowego.

Jeżeli pożyczkobiorca lichwy chwilówkowej straci płynność finansową to albo spłaca nadal lichwę chwilówkową, ale przez zaciągnięcie innej lichwy gotówkowej popada w pętlę zadłużenia u tego lub u innego lichwiarza chwilówkowego, albo w ogóle nie płaci i w ten sposób zostaje sprzedany na targu niewolników finansowych, przez lichwiarza w ręce handlarza lichwą.

Długofalowym celem handlarzy długami chwilówkowymi jest uniemożliwienie w/w dłużnikom wyjścia z niewoli lichwy albo:

  1. przez wpędzenie dłużników w pętlę zadłużenia nowymi lichwiarskimi pożyczkami gotówkowymi na spłatę obecnego zadłużenia lichwą chwilówkową albo
  2.  przez barbarzyńskie przejmowanie ruchomości a nawet nieruchomości w/w ludności najuboższej pod pretekstem windykacji zaległości dłużników w spłacie pożyczek gotówkowych w drodze egzekucji komorniczej.

W ten sposób najubożsi Polacy, pozbawieni jakiejkolwiek państwowej ochrony prawnej czy wsparcia finansowego, z powodu wyraźnego przyzwolenia państwa na ich zniewalanie finansowe, same uległe wobec przymusu finansowego finansjery światowej, zezwala jej na  zorganizowane łupienie finansowe  najuboższych Polaków przez finansjerę światową,  którzy momentalnie biednieją i zarazem głupieją, nie otrzymując należnej im instytucjonalnej pomocy państwa.

Działający w stosunku do tych ofiar, tuż po lichwiarzach pożyczek chwilówkowych,  handlarze zaległości z lichwy chwilówkowej, wykorzystując niewspółmierną przewagę instytucjonalno – prawną, finansową, oraz organizacyjną, wobec bezprawnej inercji państwa, dopuszczają się niezliczonych form przestępstw finansowych.

Ponieważ światowe korporacje finansowe, uprawnione przez zniewolone przez nich państwo, nie tylko stosują, poprzez własne firmy na rynku lichwy chwilówkowej, niedozwolone klauzule umowne czy niedozwolone typy umów, pozorując zawieranie np. polis ubezpieczeniowych w celu obejścia zakazu lichwy przy pożyczkach chwilówkowych.

Przemoc psychiczna, prawna i finansowa handlarzy niewolnikami zaległych pożyczek gotowkowych następuje przecież jako kolejna przemoc psychiczna, prawna i finansowa, po przemocy psychicznej, prawnej i finansowej lichwiarzy pożyczek gotówkowych.

Te same korporacje, ale występujące tym razem jako handlarze długów w stosunku do dłużników w/w chwilówek, a formalnie polis ubezpieczeniowych zamiast prawnej windykacji posuwają się do szantażu psychicznego i prawnego jako powszechnej praktyki relacji prawnych z w/w dłużnikami, stąd zwykli, z reguły biedni ludzie nie widzą szans w stoczeniu wygranej bitwy sądowej o uwolnienie od tych długów.

7. Pomoc prawna ofiarom handlu długami chwilówkowymi ze strony Poradni Prawnej przy Fundacji Arystoteles

Z pomocą w/w ofiarom połączonych instytucji publicznych: państwa demokratycznego, dopuszczającego się zaniechania legislacyjnego w ochronie Narodu przeciwko lichwie pożyczkowej i handlarzom długów z lichwy pożyczkowej oraz bankom i parabankom, dopuszczającym się tegoż bezprawnego handlu długami spowodowanymi lichwą pożyczkową stara się przyjść Poradnia Prawna przy Fundacji Arystoteles.

Pamiętajmy, jak mawiał Arystoteles, demokracja to rządy hien nad osłami. Jeśli staliście się osłami, dzięki instytucjonalnym hienom, nie płaczcie. Wiemy, jak Was wyzwolić z pod władzy hien. Jedyne o co prosimy, to ujawnijcie nam Wasz problem, a po udzieleniu pomocy – zostawcie rekomendacje dla innych na naszej stronie lub powiadomcie o nas innych, którzy ulegli zbiorowej amnezji. Niech i oni skorzystają z istnienia naszego ruchu społecznego oporu przeciwko bezkarnemu uprawianiu lichwy na Narodzie Polskim!

Jeżeli interesuje Państwa również pomoc Poradni prawnej w innych dziedzinach, proszę zajrzeć pod tytuł: Jakimi sprawami się zajmujemy?

Więcej o procedurach skorzystania z pomocy  znajdziecie Państwo pod tytułem: Zasady udzielania pomocy prawnej.

Jeżeli jesteś już zdecydowany, wypełnij formularz zgłoszeniowy zgodnie z instrukcją pod tytułem: Jak wypełnić formularz zgłoszeniowy?

Przypisy:

[1] Zgodnie z art.65 konstytucji z 1997 r., władze publiczne prowadzą politykę zmierzającą do pełnego, produktywnego zatrudnienia poprzez realizowanie programów zwalczania bezrobocia, w tym organizowanie i wspieranie poradnictwa i szkolenia zawodowego oraz robót publicznych i prac interwencyjnych.